Tarihten beri güven oldu , etten duvar oldu senin doğan.
Tarihten beri kendini koruyan duvarı, yıkar oldu insan
Tarihten beri seni taşıdı, bunun için yaşadı atmadı sırtından
Çok kendini düşünürdü bazı insan, buna rağmen onlar gelir arkandan..

Öyle üstüne üstüne gitikki doğanın, yani hayvanların.
Artık gücüne gidiyor bizi bırakmadan koruyan duvarın.
Fotoğrafda olsa, yanmış bir kaplumbağa gördüğümü hatırlarım.
İşte o anda parçalanır yüreğim ve satırlarım...

Ozon bizi terkedip başka gezegene gitse?
Bulutlar bize küsse, ağaçlar intihar etse?
Nefes almadan nasıl yaşayacağız?
Derdimizi onlardan başka kime anlatacağız?
Kıt kanaat yeten nefesimizi ellerimizle yok edersek ,
ne yapacağız?

Senin ataların gelecek nesiller için canını vermişken 
SEN! fabrikana bir filtremi taktıramıyorsun?
Sen kendine insan diyorsan , 
Sen daha kendini Tanımıyorsun!!!

Kadir Can MUSLUBAŞ